مراسم دیدار با شیطان: شیطان پرستان نیز مانند تمامی مکتبهای دیگر مراسمی را برای راز و نیاز با خدایان خود دارند. این مراسم را مراسم دیدار با شیطان مینامند. سکوت و تاریکی دو عنصر اصلی مراسم دیدار با شیطان است. همه افراد شرکت کننده در این مراسم لباسهای سیاه و یا تیره رنگ به تن میکنند و خود را با نقوش برجسته ترسناک و یا فلسفی آرایش میکنند. انواع دعاها و نیایشهای به زبان عبری در این مراسم خوانده میشود. شمع یکی از وسایل مورد نیاز در این مراسم است زیرا در خلال مراسم قسمتی را به بحث با سایه* اختصاص میدهند. گوش دادن به آهنگهای آرام و نرم از دیگر ویژگیهای این مراسم است. معمولاً این آهنگها به صورت کلیسایی اجرا میشوند بدین معنی که دعاهای مخصوصی با این آهنگها خوانده میشود.
بحث با سایه: مهمترین قسمت مراسم دیدار با شیطان، بحث با سایه است. در این قسمت افراد شیطان پرست دعاها و نیازهای شخصی خود را با شیطان درمیان میگذارند. بدینگونه که شمعی سیاه رنگ را روشن میکنند. در جلوی این شمع جسمی قرار میدهند به طوری که سایه این جسم بر روی دیوار و یا پرده سفید رنگ تعبیه شده روی دیوار بیفتد. این سایه را آبرِها مینامند و معتقدند که آبرِها محل زندگی دائمی شیطان است. افراد شیطان پرست دست در دست هم روبروی این سایه (آبرِها) قرار گرفته و با چشمانی باز و دلی کاملاً آرام به دعاهای شخصی خود میپردازند.
برخورد با خطاکار: شیطان پرستان هم مانند دیگر مکتبها دارای جزا هستند. بدین معنی که افراد خاطی (افرادی که از شریعت شیطان پرستی خارج شدهاند) را مجازات میکنند. در کشورهایی مثل سنگاپور و برخی کشورهای آمریکای جنوبی، بر اساس دستور کشیش این افراد به صلیب کشیده میشوند. در آفریقا افراد خاطی را یا سنگسار میکنند یعنی آنها را با ضربات سنگ هلاک میکنند و یا آنها را طعمه حیوانات درنده قرار میدهند و خود به تماشای هلاکت این افراد میپردازند بدین گونه هم افراد خطاکار را مجازات کردهاند و هم باعث عبرتی برای دیگر افراد گروه شدهاند.
مرگ پایان زندگی انسان: در شیطان پرستی مرسوم است که انسان قبل از مرگ باید با شیطان وداع کند زیرا به پایان زندگی خود خواهد رسید و دیگر شیطان را نخواهد دید. کشیش در این کار هم به فرد شیطان پرست کمک میکند و دعای خاصی را برای او قرائت میکند. اما چون زمان مرگ روشن نیست هر لحظه را زمان مرگ میدانند. بدین معنی که هر زمان که مجالس شیطان پرستی تشکیل میشود این دعای مخصوص خوانده میشود و تمامی افراد خود را تا زمان برگزاری جلسات بعدی فردی مرده میپندارند. پس اگر فرد بمیرد، پس از دعای مرگ مرده و درغیراین صورت این لطف شیطان بوده که توانسته او را زنده نگاه دارد. این افراد معتقد به دنیای پس از مرگ نیستند و مرگ را پایان هستی انسان میدانند. انسان را فردی فانی و شیطان را همیشه استوار میدانند. اعتقاد به شیطان به عنوان عاملی استوار و باقی توانسته افراد زیادی را به این مکتب رویآور کند.
+نوشته
شده در پنج شنبه 90/1/11ساعت 3:24 صبح توسط فروزان
نظر
|