هیچ جای تعجبی نیست که طالبی با آن بوی مطبوع و طعم دلپذیر و موادی که دارد یکی از پرطرفدارترین انواع خربزه باشد.

طالبی (cantaloupe) نام خود را از روستای ایتالیایی کانتالوپ (cantalup) گرفته است، روستایی که در سال 1700 بعد از میلاد در آن برای اولین بار طالبی کشت شده است. طالبی از خانواده خیار و کدو تنبل است و مانند بسیاری از آنها روی زمین رشد می‌کند.

فواید طالبی

طالبی منبعی غنی از ویتامین A، از نوع بتاکاروتن می‌باشد. بتاکاروتن در بدن تبدیل به ویتامین A می‌شود و این عمل باعث می‌شود که بدن هر دوی این مواد مفید را داشته باشد. یک فنجان آب طالبی 56 کالری به بدن می‌رساند اما حدود 103.2? ویتامین A  روزانه را تشکیل می‌دهد. هر دو ویتامین A و بتاکاروتن موادی مغذی هستند. در مطالعه‌ای که بر روی 50000 زن پرستار در سنین بین 45 تا 67 سال صورت گرفته‌است، مشاهده نموده‌اند که زنانی که ویتامین‌A بیشتری مصرف نموده‌اند 39? درصد پیشرفت آب مروارید در آنها کمتر بوده است. در مطالعه‌ای دیگر که نسبت جراحی‌های آب مروارید و رژیم غذایی را مورد بررسی قرار داده‌اند، محققان مشاهده نموده‌اند که افرادی که رژیم غذایی آنها شامل طالبی است، ‌نیاز به جراحی آب مروارید در آنها به نصف می‌رسد، در صورتیکه در افرادی با رژیم حاوی کره، نمک و چربی به میزان زیاد افزایش جراحی چشم  ،دیده می‌شود.

همچنین مشاهده شده است که طالبی منبعی غنی از ویتامین C می‌باشد. در حالیکه ویتامین A و بتاکاروتن آنتی‌اکسیدانهایی محلول در چربی هستند،  ویتامین C آنتی اکسیدانی است که در آب‌های موجود در بدن حل می‌شود. ویتامین C گلبولهای سفید را برای مقابله با عفونتها تحریک می‌کند و  باکتریها و ویروسها را از بین می‌برد.

میوه طالبی منبعی از پتاسیم، ‌ویتامین B6، فیبر، فولات و نیاسین می‌باشد. ترکیب همه ویتامینهای B همراه با فیبر موجود در آن طالبی را میوه‌ای مناسب برای حفظ انرژی در طول هیدرات شدن و حفظ قند خون ساخته است.